ธรรมดาเป็นพิเศษ(3)
แท้จริงแล้วชีวิตต้องการสิ่งใด?
เมื่อยามหิว ร่างกายต้องการอาหารมาก็เพื่อระงับความหิวกระหาย
เมื่อร่างกายหนาวร้อน เราก็ต้องใช้เสื้อผ้าช่วยบรรเทาให้กลับสู่ภาวะสบายตัว
การเรียกหาสิ่งรอบตัวมาบำบัดแก้ไขขณะที่ว้าวุ่นใจ ..ก็เพื่อให้ใจหยุดว้าวุ่น
ไม่เว้นแม้กระทั่งกับการกินกาแฟก็เพื่อหวังให้เกิดชั่วขณะอันสงบ และผ่อนคลาย (Hedonic reaction)
หมายความว่าสิงบำบัดทั้งหลายนั้นเป็นไปเพื่อมุ่งทำให้ใจกลับมาอยู่ที่ภาวะปรกตินั่นเอง
ความเป็นปกติ หรือความธรรมดาที่เรียบง่ายต่างหากที่ชีวิตนั้นเรียกร้องต้องการอยู่ทุกวัน!
เพียงแต่หลายครั้งที่เราไม่เข้าใจแล้วพาลแก้ปัญหาไปอย่างผิดวิธี
เกือบทั้งชีวิต...เราพยายามจะสร้างความพิเศษให้กับชีวิตด้วยสิ่งปรุงแต่งต่างๆ เพื่อระงับความอยากและอารมณ์บางอย่าง แต่เมื่อยิ่งเผลอปรุงมากขึ้นไปเรื่อยๆก็ยิ่งพาตัวเองให้ห่างไกลจากภาวะเดิมๆของชีวิตก่อนการปรุงแต่งที่เคยเป็นพื้นฐานของความปกติสุข
หากควบคุมชีวิตให้ดำรงความปกติอยู่ตั้งแต่แรก เราก็ไม่จำเป็นต้องเพ้อปรุงหาความวิเศษขั้นแล้วขั้นเล่า
ด้วยเหตุนี้.. “ความธรรมดา”จึงเป็นเป้าหมายที่เข้าถึงอย่างสมบูรณ์ได้ด้วย”ความธรรมดา”