อยากเป็น หรือ เลือกเป็น?

อยากเป็น หรือ เลือกเป็น?

ในช่วงแห่งการเริ่มต้น เรามักเริ่มจากความอยากเป็น
อยากเป็นนักออกแบบ อยากเป็นคนเก่ง อยากมีชื่อเสียง อยากเป็นคนรวย อยากประสบความสำเร็จ ฯลฯ ใช่หรือไม่ที่มันพาให้เราเลือกหนทางเดินในเส้นทางอาชีพต่างๆมาจนถึงวันนี้?

-----

พระเฮี่ยนจัง (พระถังซัมจั๋ง, ค.ศ.602-664) ออกเดินทางจากเมืองฉางอานไปยังชมพูทวีป เพื่อไปศึกษาและอัญเชิญพระไตรปิฎก ท่านมุ่งหน้าออกไปทางทิศตะวันตกผ่านเทือกเขาและทะเลทรายอันเวิ้งว้าง ร้อนแล้งและเปล่าเปลี่ยว เส้นทางสายแพรไหมที่เชื่อมต่อโลกตะวันออกและตะวันตกเข้าไว้ด้วยกัน แท้จริงแล้วก็เป็นเส้นทางแห่งความตายสายใหญ่ ท่านต้องทนกับความร้อนความหิวและความหนาวเหน็บ

ออกจากด่านที่ 4 ซึ่งเป็นด่านสุดท้ายก่อนพ้นดินแดนต้าถัง ท่านเดินทางรอนแรม 5 วัน 4 คืนก็ยังไม่พบแหล่งน้ำ จนถึงกับสิ้นสติไปชั่วครู่ แต่สายลมเย็นก็ช่วยพัดให้ตื่นฟื้น หลังจากนั้นทั้งม้าและคนก็ฝืนลุกขึ้นเดินทางไปอีกราว 10 ลี้ จึงโชคดีได้พบแหล่งน้ำบรรเทาความกระหาย รอดตายและออกเดินทางต่อไปได้อีก

----

เวลาดำเนินผ่าน หนทางช่างยาวไกล
ความอยากยังคงมีอยู่ แต่ทำไมดูเหมือนเป้าหมายนั้นกลับยิ่งห่างออกไป?
ใช่ว่าจะไม่ได้ออกแบบ ใช่ว่าจะไม่มีผลงานอะไรเสียเลย แต่เราก็ยังเดินอยู่บนทางอย่างอ่อนล้า บางคนฐานะดีขึ้นมากแต่ก็เหนื่อยเหลือเกิน ความสำเร็จอยู่ที่ไหนกันนะ?
ทบทวนอีกครั้ง ความอยากนั้นยังคงมีอยู่หรือไม่?

-----

พระถังซัมจั๋งเดินทางผ่านเมืองแบกเตรีย ข้ามเทือกเขาฮินดูกูชลงใต้เข้าสู่อัฟกานิสถานลอินเดีย ก็มาถึงมหาวิทยาลัยนาลันทา รวมเวลาแห่งการเดินทาง 2 ปี ท่านเดินทางเพิ่งมาถึงแต่ภารกิจยังไม่ลุล่วง เพราะต้องเรียนหนังสือและอัญเชิญพระไตรปิฎกกลับจึงจะสำเร็จ

ถึงปีที่ 15 ท่านกลับมาถึงฉางอาน พร้อมกับพระบรมสารีริกธาตุ 150 องค์ พระไตรปิฎกจำนวน 657 เล่มสมุด อัญเชิญมาโดยม้าบรรทุก 20 ตัว ท่านออกเดินทางเมื่อวัยหนุ่ม 27 ปี กลับมาถึงแผ่นดินจีนอีกครั้งก็อายุ 42 ปี

แม้ภารกิจลุล่วง แต่งานของท่านยังไม่จบเพียงแค่นั้น
ท่านยังใช้เวลาอีก 20 ปีในการแปลพระไตรปิฎกให้เป็นภาษาจีนจำนวน 75 เล่มสมุด 1,335 ม้วน
กระทั่งมรณภาพในวัดห่านป่าใหญ่ ในท่าไสยาสน์ด้วยใบหน้าสงบแช่มชื่นราวกับเป็นปกติ สิริอายุได้ 62 ปี

---

นอกเหนือจากความอยากจะทำ อยากจะเป็นแล้ว พลังสำคัญที่จะทำให้คุณลุกขึ้นมาเดินบนเส้นทางอย่างเข้มแข็งได้ก็คือ การเลือกแล้วที่จะเป็น อะไรที่คุณฝันเอาไว้
ถ้าเราไม่เพียงแค่ปล่อยให้มันเป็นความอยาก แต่ตัดสินใจลงไปเลยว่าฉันเลือกแล้วที่จะทำมัน และไม่มีวันลดละความพยายามลงไปแม้เพียงแค่วันเดียว ความสำเร็จก็คงเกิดในทุกวัน

---

ปรีดาและโก๋กาแฟ ผ่านเส้นทางทุรกันดารมาแล้วมากมาย จนถึงวันนี้เราก็ยังสัมผัสความร้อนแล้งรอบตัวไม่ต่างจากวันก่อน

แต่เพราะเลือกแล้วที่จะเป็นแหล่งน้ำ เราเลยยังคงพยายามขุดหนองเติมน้ำกันจนถึงวันนี้
ขอบคุณที่สนับสนุนพวกเรามาตลอด กำลังใจที่มอบให้ก็คือแหล่งน้ำแหล่งเสบียงที่ยิ่งใหญ่ของร้านและโรงคั่วกาแฟเล็กๆ

ขอเป็นกำลังใจให้ทุกความฝันและขอให้ปีใหม่นี้เป็นปีที่ดีมากๆของทุกท่านนะครับ
Happy New Year 2024